Mass Effect 3 wordt in stukken en brokken verkocht. Alles om nóg meer geld uit de gamer te halen.

Marijn Schrijver

Je koopt een fiets. Helemaal nieuw. Maar, er zit geen zadel bij. Daar moet je namelijk nog een paar tientjes extra voor neerleggen. En een derde versnelling? Die heeft de fiets wel, maar dan had je ’m bij een andere winkel moeten kopen. Oh, je wilde ook nog een handrem voor je voorwiel? Helaas, alleen klanten die de fiets vooraf reserveerden hebben daar recht op. En om de tweewieler helemaal compleet te maken is er een exclusief fietskrat ontworpen, dat je krijgt na drie keer tanken bij Shell.

Niemand die zo’n fiets koopt. Tenzij je hem echt heel graag wilt. Net zoals je per se Mass Effect 3 moet hebben. De game van Bioware komt eind deze week eindelijk op de markt. Miljoenen fans kunnen niet wachten om voor de derde keer in de huid van commander Shepard te kruipen en het universum te redden. En dat is niet goedkoop.

Personage

Het spel kost pakweg 50 euro op de PC en 60 euro op de consoles. Maar op de dag van de release verschijnt er meteen een hele reeks downloadable content (DLC) die echte fans moeten bezitten voor de complete ervaring. Mooiste voorbeeld is de uitbreiding From Ashes, die een extra personage, een missie, een wapen en alternatieve outfits bevat. Hebben? Kost een tientje. Pardon? Bioware heeft een game ontwikkeld waar je volgens de ontwikkelaar veertig uur aan kwijt bent. En daar is nu een stuk uitgeknipt om los te verkopen. Oftewel: de oorspronkelijke game is incompleet. Fans voelen zich belazerd. Het forum van Bioware is overspoeld door honderden boze gamers. Sommigen besluiten met pijn in het hart de game te boycotten omdat ze weigeren mee te werken aan marketingtrucjes. Een twintig minuten (!) durende YouTube-video met de titel ‘Why I think Bioware has gone too far with Mass Effect 3’ is al 800.000 keer bekeken.

Het is alsof je Scrabble koopt, maar de letter S is niet inbegrepen. En het gaat nog verder. Allerlei wapens krijg je alleen door de collector’s edition te kopen en de game vooraf te reserveren. En dan heb je nog steeds niet alles. Een exclusief wapen en harnas krijg je alleen door het spel bij GameMania te kopen. Weer andere content krijg je door de demo van Kingdoms of Amalur: Reckoning te spelen. Dan heb je nog steeds niet die shotgun die exclusief voor digitale edities is. Ook bij aankoop van Mass Effectboeken, accessoires en actiefiguurtjes krijg je downloadable content. Een perfectionist is op dag één van Mass Effect 3 al snel een paar honderd euro kwijt. Zijn ze helemaal doorgeslagen? ‘Het is allesbehalve de eerste keer’, zegt David Nieborg, onderzoeker aan Universiteit van Amsterdam, die zijn proefschrift over dit onderwerp schreef. ‘Uitgevers van games zijn beursgenoteerde bedrijven en de winstmarge van DLC is tientallen percentages hoger dan die van games.’

Uitbreiding

Downloadable content bestaat in zijn huidige vorm sinds de introductie van Xbox Live in 2005, van Microsoft. Grote uitbreidingspakketten worden sindsdien vervangen door kleinere extra’s. Zoals de puur cosmetische pantsers voor je paard in Oblivion in 2006. Het beruchte ‘horse armor’ kostte 2,50 euro en ook toen waren gamers woedend. Niettemin wordt de ‘uitbreiding’ nog steeds elke dag verkocht. Dat is wat DLC mooi maakt voor uitgevers: gamers betalen niet meer één keer voor het spel. ‘Ze hakken de game in stukjes. Zo schroeven de bedrijven de gemiddelde verdiensten per gamer op’, zegt Nieborg. ‘De aantrekkelijkheid van die compleetheid hebben ze goed in de smiezen, of het nou Farmville of Mass Effect is. Gamers denken steeds: nog een klein beetje en ik heb het hele spel compleet’, zegt Nieborg. Want de mopperaars blijken maar een kleine groep, 90 procent van de fans betaalt uiteindelijk gewoon voor de extra content. ‘De stukjes worden steeds meer, kleiner en komen sneller na elkaar uit’, zegt de gameprofessor. Leuk? ‘Gamers zijn niet per definitie beter af.’

Dit artikel verscheen op 5 maart 2012 in Dagblad De Pers